“Laat voeding uw medicijn zijn en medicijn uw voeding”.

“Laat voeding uw medicijn zijn en medicijn uw voeding”.

Het inzicht, dat voeding een geneeskrachtige werking heeft, was al bij Hippocrates (460-370 v. Chr.) bekend, vanwege zijn uitspraak.

Orthomoleculaire therapie is afgeleid van twee woorden. Orthos is het griekse woord voor ‘goed, juist, recht’ en moleculair betekent ‘met betrekking tot de moleculen in het lichaam’. Orthomoleculaire therapie richt zich op moleculair niveau op ons lichaam en heeft een wetenschappelijke basis. Orthomoleculaire therapie is erop gericht de gezondheid te bevorderen en ziekteprocessen te herstellen. De behandeling heeft tot doel om de lichaamscellen (onze bouwstenen) te voorzien van optimale hoeveelheden vitamines, mineralen en andere noodzakelijke voedingsstoffen.

Orthomoleculaire geneeskunde is in feite een synomiem voor ‘voedingsgeneeskunde’. Uit een groeiend aantal wetenschappelijke onderzoeken blijkt dat er wel degelijk een relatie bestaat tussen voeding en ziekten. In de basis van orthomoleculaire therapie staat het streven voorop om met de voeding zoveel mogelijk nodige en nuttige voedingsstoffen binnen te krijgen en zo weinig mogelijk schadelijke stoffen.

Overigens is het niet zo dat gezonde voeding(stoffen) het enige middel is om je gezondheid te verbeteren. Leefstijl, mindset, beweging, ontspanning en omgevingsfactoren spelen ook een belangrijke rol en komen daarom ook uitgebreid aan bod.

In de orthomoleculaire geneeskunde kijkt men op cel- en molecuulniveau welke voedingsstoffen een positieve invloed hebben. Met deze kennis kan het lichaam optimaal worden ondersteunt bij chronische ziektes. Ook voor preventie is orthomoleculaire geneeskunde erg doeltreffend.

Omdat er met stoffen wordt gewerkt die bekend zijn voor het lichaam, zijn bijwerkingen of schades aan het lichaam met orthomoleculaire therapie erg zeldzaam.

Een reguliere behandeling kan daarom, in bijna alle gevallen, worden aangevuld met een orthomoleculaire behandeling. Daarom wordt orthomoleculaire geneeskunde ook vaak complementaire geneeskunde genoemd.